Zaćma – czym jest i jak ją leczyć?

Katarakta, czyli zaćma to schorzenie soczewki oka, które polega na jej zmętnieniu. Pojawia się ono głównie wskutek zaburzeń przemiany materii soczewki oraz zmniejszenia jej przejrzystości. Problem ten dotyczy głównie osób starszych, po 50. roku życia, ale choroba ta może być też wrodzona.

Zmętnienie soczewki oka, czyli zaćma może pojawiać się wskutek urazów czy stosowania określonych leków, na przykład kortykosteroidów stosowanych w leczeniu rozmaitych chorób. Najczęściej jednak spotykamy się z postacią zaćmy starczej, której powody występowania nie zostały dokładnie przez naukę poznane. Zwykle wiązana jest ona z problemami metabolicznymi. Zaćma może też pojawić się u osób młodszych z cukrzycą i krótkowzrocznością. Zgodnie z informacjami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) zaćma zaliczana jest go głównych przyczyn upośledzania wzroku u człowieka.

Zaćma starcza – główne objawy

Zaćma u osób starszych najczęściej objawia się poprzez zaburzenia widzenia, przez zmniejszenie ostrości wzroku przy patrzeniu z bliska i z daleka, zmętniony i niewyraźny obraz, olśnienia w świetle dziennym. W takich sytuacjach najlepiej udać się do okulisty, który będzie mógł przeprowadzić badanie i postawić diagnozę.

Diagnostyka zaćmy polega przede wszystkim ba zbadaniu oka w lampie szczelinowej z wcześniejszym podaniem do oka odpowiedniego środka farmakologicznego powodującego rozszerzenie źrenicy. Często pacjent dowiaduje się, że posiada początki zaćmy podczas zwykłego badania w kierunku doboru odpowiednich okularów, dlatego też zalecane jest regularne odwiedzanie okulisty, który w porę będzie mógł wykryć problem i zalecić właściwe postępowanie.

Leczenie zaćmy

Na szczęście, wcześnie zdiagnozowana zaćma jest łatwe w wyleczeniu. W przypadku daleko posuniętych zmian stosuje się leczenie operacyjne. Gdy problemy ze wzrokiem nie są duże i nie zmniejszają komfortu pacjenta, najczęściej stosuje się odpowiednio środki przeciwkataraktowe, które mają postać kropli do oczu.

Operacja polegająca na usunięciu zaćmy nie jest skomplikowana i może być przeprowadzona w warunkach ambulatoryjnych, dlatego pacjent jeszcze tego samego dnia może pójść do domu. Obecnie wielu pacjentów wybiera leczenie prywatnie, ponieważ czas oczekiwania jest znacznie krótszy niż na NFZ. Najczęściej stosuje się metodę zewnątrztorebkową leczenia zaćmy oraz jej jeszcze nowszą, a mianowicie fakoemulsyfikację.

Nowoczesne soczewki sztuczne w operacjach zaćmy

W przeszłości najczęściej po operacji pacjent musiał nosić specjalne, silnie skupiające okulary, które zastępowały usuniętą soczewkę, ale obecnie najczęściej wszczepia się do oka soczewkę sztuczną. Także może być konieczne noszenie okularów lub soczewek kontaktowych, ale znacznie słabszych. Można bowiem dobrać soczewkę, która pozwoli na zniwelowanie wady wzroku.

Po wykonaniu zabiegu należy przestrzegać zaleceń lekarskich, by sztuczna soczewka nie została uszkodzona, a oko nie było zainfekowane. Należy też przyjmować odpowiednie krople przez około miesiąc po operacji, a przez trzy miesiące powinno się unikać nadmiernego wysiłku fizycznego.